Deprem çok kötü bir şey. Moral bozucu, üzücü, yıkıcı. 17 Ağustos 1999 depremini yaşamasam da - İzmit'te değildim - deprem olduktan bir kaç saat sonra gelmiştim. İnsanların moral bozukluğu içinde hayatlarını sürdürmesini, bir ekmek için birbirleri ile kavga etmesini, ufacık bir olaydan bile tartışmalar çıktığını, nerelerde ne gibi hasarlar olduğunu, insanların nasıl zor şartlarda yaşadığını çok net bir şekilde biliyorum. Çadır yaşantısını, depremin etkilerini, çadırların nasıl kurulduğunu, yardım esnasında insanların neler yaşadığını biliyorum, hatırlıyorum. İnsanların birbirleri ile nasıl kenetlendiğini biliyorum.
Bugünlerde Van'da yaşayan insanlar aynı duyguları yaşıyor. İnsanların bir çadır için kavgalar yaptığını, yaşlı bir amcanın çadırı vermediği için kadına saldırdığını, saatler sonra kurtulan insanları, yıkılan evleri, sönen yuvaları net şekilde görüyoruz. Fotoğrafta gözüken Yunus'un enkaz altında çaresiz bekleyişini, omuzunda vefat eden bir insanın elini görüyoruz.
Aynı zamanda Van dışına bakarsak müthiş bir birlik, beraberlik görüyoruz.
Mustafa Sarıgül'ün neler yaptığını biliyoruz. Şişli'den 26 tırın gittiğini biliyoruz, otobüs şirketlerinin bedava yolcu, bedava yardım taşıdığını biliyoruz, Thy'nin Van'dan Türkiye'nin her yerine ücretsiz yolcu taşıdığını biliyoruz, Antalya'dan sebzeler-meyveler geldiğini, et-balık kurumunun tonlarca kavurma getirdiğini, su şirketlerinin binlerce su gönderdiğini, belediyelerin sürekli yardımlar topladığını hatta evden çıkamayanların yardımlarının evlerden aldığını, bankaların borçları ertelediğini, devletin vergileri ertelediğini, sanatçıların kullandığı kıyafetleri getirip yardım merkezlerine verdiğini, insanların evinde bir tencere de olsa yemek yapıp deprem bölgesine getirdiğini, öğrencilerin harçlıklarını yolladığını, spor kulüplerimizin gönderdiği kıyafetleri, zengin ve ünlü iş adamlarının yaptığı gıda, kıyafet yardımlarını, Yıldırım Demirören'in 6 öğrenci yurdunu yapma sözü verdiğini, Van'a giden tüm kargoları ücretsiz taşıyan kargo şirketlerini, yardım kampanyaları yapan tribün gruplarını, Van halkına bedava konuşma süresi veren şirketleri, iş makineleri gönderenleri, çadır gönderenleri biliyoruz, görüyoruz, okuyoruz. Ve daha bunun gibi yüzlerce yardım ...
Kısacası Türkiye tek yürek oldu ! Türkiye en kısa sürede Van'ın ve Van insanının acılarını dindirmeye yemin etti. Söz verdi. İnşallah en kısa sürede her şey normale döner.
Van depreminde ölenlere allahtan rahmet, yakınlarına baş sağlığı diliyorum. Depremi yaşamış olanlara geçmiş olsun diyorum. Van'a en ufak bir yardım bile yapmış tüm insanlara teşekkür ediyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder