23 Kasım 2009 Pazartesi

Nefes Vatan Sağolsun

Öncelikle ben neden filmlere geldiği zaman gitmiyorum. Bunu bilmiyorum. Benden önce tam 2.221.309 kişinin izlediği - 19 Kasım'a kadar - film'e ben vizyona girdikten-16 Ekim- tam 37 gün sonra - 22 Kasım - gittim. Sonuç olarak gitmem gerekiyordu. Nefes Vatan Sağolsun ; 2365 metre yükseklikteki Karabal Jandarma Karakolu'nu korumakla görevlendirilen bir yüzbaşı komutasındaki kırk askerin hikayesini anlatıyor. Film'e gitmeden zaten bol bol görüntü izledik. Özellikle içtima sahnesini herhalde izlemeyen insan sayısı çok azdır. Film başlar başlamaz insanı heyecanlandırıyor. O sesler, görüntüler derken hemen film'in başında içtima sahnesini görmek insanı biraz üzsede -sonlara doğru beklerdim- filme bağlıyor. O sahneden sonra insan daha farklı izliyor filmi. Zaten salonda ki heyecan ve gerilim net bir şekilde ortaya çıkıyor. Daha sonra film pek bir olay olmadan ama mesajlar vererek devam ediyor. Askerlerin aileleri ile telefon görüşmeleri yaptığı sahneler gerçekten harika. İnsan orada filme biraz daha kaptırıyor kendini. Daha sonra 2.yarıda olan karakol baskın sahnesi ise insanı bitiriyor. Baskın sırasında yaşananlar, askerlerin yaptıkları mücadele, komutanın askerleriyle konuşması, kalan askerin Atatürk büstünü arayıp bulup kaldırması, askerin terkörist'i yakaladıktan sonra vurmaması filme damgasını vuran sahnelerdendi. Filmde dikkat çeken oyuncuların başında tabikide Mete komutan geliyordu. Ege şivesi ile konuşan asker ve Barış astsubay diğer dikkat çeken oyunculardı. Filmden dikkat çeken sahneleri genel olarak sayarsak ; İçtima sahnesi, askerlerin aileleri ile konuştukları sahne, Mete komutanın kredi muhabbeti yaptığı sahne ve film bitti sanıp herkesin yavaştan sinemayı terketmeye çalışırken başlayan ve herkesi koltuklar yapıştıran '' Sensiz ben nefes alamam buralarda hiç duramam tek başıma yalnız kalamam senin kokunu özledim hep yollarını gözlerim götür beni gittiği yere '' şarkısını söyleyen askerlerin olduğu sahneler gerçekten harikaydı. Sonuç olarak bana göre güzel ve gidilmesi gereken bir filmdir. Askerlik yapanlara- hele de doğuda yaptıysa- yaşadıklarını hatırlattığı için harika olan film, askerlik yapmayanlar için ürkütücüydü. Doğuda askerlik yapan çocuğu olanlar bu filme gitmesinler diyorum. Yine de Recep İvedik gibi bir filmin rekor kırdığı ülkemizde bu filme 2 milyon küsür insanın gitmesi azdır ve ayıptır...

Hiç yorum yok: