Tarifi Yok ...

Yine her zaman ki gibi sıkıcı bir okul günüydü bugün.. Kimya,Biyoloji vs. vs. en sıkıcı derslerde cabasıydı..

Bu derslerden sonra da bir boş ders ilaç gibi geldi tabi bize..Hemen geçtik arkaya topladık milleti başladık marşlar,tezahüratlar söylemeye..

Fenerbahçe aşkı değil mi, biraz aşmışız olayı tabi . Milletin derste olduğunu unutunca da olan oldu zaten..

Nese hoca girdi içeri,herkes sustu, buz kesildi tabi o an..Hocanın ilk sözü; Ne yapmaya çalışıyorsunuz siz,hayvanmısınız? demek oldu...

Kimseden çıt yoktu tabi.Sonra başkan kalksın ayağa dedi (başkanda bizle beraber bağaranlardandı). Hoca; kim bu bağıranlar söle çabuk dedi.. O da ben hocam dedi! Sadece ben bağırdım dedi..

Sonra bütün Fenerbahçeliler kalktı ayağa biz de varız hocam dedi..Hoca bi güzel bize saydıkdan sonra isimlerimizi aldı ve yürüyün gidin dışarda bağırın dedi..

Bizde onun dediğini yaptık ve başladık bağırmaya :

Öyle Bir Sevgiki Tarif Edilmez,Fenerli Olmayan Kimse BiLEMEZ..

İşte böyle birşeydir Fenerbahçe'lilik.....

Alıntı : gencfb.org