Aslında bu maçı buraya yazmazdım. Gökhan Abdik'in keyifli anlatımı, Engin Kehale'nin keyifli yorumları ve Manchester City'nin klasik bir iç saha galibiyetlerinden birisi. Ancak maç sonunda Oasis'in belki de en iyi şarkısı Wonderwall'ı duyunca yazmak istedim. Ligde lidersin, avrupa kupalarında güzel kura çekmişsin, dünyada en iyi topu oynuyorsun ve hafta içi bir lig maçında rakip WBA. Maç öncesi bir pub'da içkini içiyor ya da bir restoranda yemeğini yiyorsun. Hava yağmurlu. Stat da zemin de harika. Sahaya çıkacak kadro müthiş isimlerden oluşuyor. Dünyanın en iyi hocası kenarda. Maç başlıyor. Baştan sona üstün oynuyorsun. Skoru alıyorsun, topu vermiyorsun. 3-0'a gidiyor maç bir şekilde. Statta olduğun her an keyif alıyor, her an mutlu oluyorsun. Maç bitiyor, Oasis çalıyor. Manchester City'nin dünyaca ünlü taraftarları. Wonderwall söylüyorlar. Koltuğunda oturup bu şarkıyı da dinleyerek evine gidiyorsun. Manchester City taraftarı olmak falan istemem de böyle anlar güzel anlardır. Bize çok keyifli geliyor. Ayrıca iyi bir oyun, iyi bir skor ve statta maç sonunda çıkmayıp koltukta stadın boşalmasını izlemek her zaman keyifli olmuştur. Umarım kısa sürede bizler Fenerbahçe taraftarları olarak tekrardan bu günleri yaşayacağız...
Because maybe, you're gonna be the one that saves me
And after all, you're my wonderwall
And after all, you're my wonderwall
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder