Nerede kalmıştık ! Artık heyecan tavan yapmış ve maç zamanı gelmişti.
Maç öncesi biz iyiyiz, Sivasspor bizi yenecek takım mı ? , rahat kazanırız, şampiyon oluruz desek de maç başlar başlamaz kendimizi kaybettik. Heyecan inanılmaz bir boyuttaydı. Zaman zaman çıt çıkmıyor zaman zaman heyecanı azaltmak için tezahurat yapıyorduk. 1-0 olunca mutluluktan ağlayan onlarca insan, 20.dk Sivasspor golü bulunca ve Trabzon’un 1-0 öne olduğu haberi gelince herkes sustu. Moraller inanılmaz bozulmuştu. Kimse ben rahattım, emindim demesin. Ayrıca emin olmak farklı o an Lig Tv’in sol altta verdiği canlı puan durumunu görmek başkaydı. Başımızdan kaynar sular dökülüyordu. Kendi adıma söyleyeyim. O an sürekli olumsuz şeyler düşündüm. Ya şampiyon olamazsak, mükemmel olan ortam bozulacak, eve ağlayarak gidecektim. Ve 41.dk Selçuk’un uzaktan golü gelince yine kendini kaybeden onlarca insan. Mekan bir kez daha mutlu. İlk yarı bitti 2-1 . Bu sonuçla şampiyon olacaktık.
Devre arası rahattık, gülüyorduk, tezahurat yapıyorduk, eğleniyorduk. Ve 2.yarı başladı. 51.dk Alex’in şansının da yanında olduğu frikiği gol olunca biraz rahatlamıştık. 3-1 olmuştu. Sivasspor rahat olduğu ve Fenerbahçe inanılmaz gergin olduğu için pozisyonlar veriyorduk. 65.dk Erman’ın golü gelince yine bir koltuğa gömülüş … Ve 2 dk sonrası. Yobo Fenerbahçe forması ile ilk golünü atıyor ve 2 farkla öne geçiyorduk. Kalan dakikalar heyecan içerisinde geçiyor ve artık son anlara geliyorduk. Tabii birden bire yine mekanı FBloggers önderliğinde coşturuyorduk. Takım şampiyon olacaktı beyler diye girdik ‘’ Haklıyız Kazanacağız ‘’ bestesine... Tabii hemen akabinde yediğimiz gol bizi bir kez daha şok etse de kalan dakikalar başka gol getirmiyor ve Fenerbahçemiz 4-3 kazanarak şampiyon oluyordu.
Bu andan itibaren sadece mutluluk var. İnsanların birbirlerine sarılması, tebrik etmesi, mutluluktan ağlaması. Mekanı anında mutlu bir şekilde terkettik. Tezahuratlar, yanan meşaleler, bayraklar, kornalar. Kadıköy Bağdat Caddesi tarihin en güzel günlerinden birini yaşıyordu. Belki de geçen sezon yaşanan kabustan sonra tekrardan hayata bağlanmıştı. Ve o gece sabaha kadar kutlamalar, kornalar, meşaleler derken eve gidiyorduk – arkadaşın Erenköy’de bulunan evi -. Sabah uyanıp takımı Cadde’de karşılayacak ve statta yapılacak kutlamalara ve kupa törenine katılacaktık …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder