Geçen sezon 3.lige çıkıldığı zaman bloga yazdığım yazıda ''Seneye hiç duraklama yapmadan direkt 2.lige de geçebilirsek ondan sonra yeni stat ile beraber Süper Lig hayal olmaktan çıkar gerçek hedef olur.'' yazmışım. Şimdilik bu yolda emin adımlarla gidiyoruz. Planda aksilik yok.
Kocaelispor benim askerde olduğum dönemde 3.ligde play-off hattında kalarak 2.lig şansını sadece son 3 maça bıraktı. 3 maçta alınacak 3 iyi sonuç Kocaelispor için 2.lig demek.
Sezon boyunca nasıl oynadılar bilmiyorum ama bugün statta gördüğüm kadroya bakınca geçen sezon oynayan futbolcuların büyük kısmı bu sezonda da kadroda. Oturmuş kadronun, dolu tribünlerin, mücadeleci takımın bir araya gelmesi ile beraber de hedefe tam anlamıyla olmasa da ulaşılmış. Yine mücadele yapıyorlar, yine istiyorlar, yine pankartta da dedikleri gibi ''Hep birlikte başaracağız'' diyorlar.
Bugün Ankara Demirspor maçının özellikle 2.yarısında oynanan oyun umut verse de, pozisyonlar doğursa da, 2.yarı karşı sahaya yıkılsa da istenilen gol gelmedi ve maç 0-0 sona erdi.
Ankara Demirspor avantajlı olarak dönüyor gibi gözükse de Kocaelispor buraya kadar gelmişken en azından finale çıkmak isteyecektir ve ona göre mücadele edecektir. Futbolcuların önünde sadece 2 maç kaldı. 2 maçı kazanmaları demek, daha çok para kazanmaları demek, prestij demek, kişisel tarihlerine büyük bir başarı eklemek demek, Kocaeli'de kahraman olmaları demek.
Bugün 2.lig yolunda önemli maç olmasının yanında bir başka önemli olayı vardı. O da yılların efsane stadı İzmit İsmetpaşa'ya veda niteliği taşımasıydı. Yıllar önce babamla beraber gitmeye başladığım stattı, evde annemin hazırladığı yiyecek torbası ile beraber ablamı da alarak yola koyulur Kocaelispor'un evinde oynadığı her maçı takip ederdik. Tribünler tamamen dolar, Kocaelispor büyük takımlara bile futbol dersi verirdi. Daha sonra orta okul zamanlarında okuldan kaçarak gittiğimi bilirim. Evdekilere bile haber vermeden stada gider, tribünün en ateşli yerinde maçı izler, tezahurat yapar eve dönerdim. Daha sonra yıllarca bu stada gitmeye devam ettik. Fenerbahçe ile deplasman tribününde maçlar izledik, stadı susturmaya çalıştık. Galibiyet de aldık, yenilgi de. Deplasman yapmak bile çok keyifliydi. Kocaelispor'un iyi günlerini de gördük, kötü günlerini de. Büyük takımları yendiğini de gördük, yenildiğini de. Tribün şovlarını gördük, tribünde çıkan kavgaları, tribünlerin nasıl boş kaldığını da gördük, nasıl kemik bir tribün topluluğunun takımın yanında olduğunu da yıllardır görüyoruz. Bugün 3.ligde oynarken bile hafta içi maçına binlerce taraftar geliyorsa, herkes coşkuyla tezahurat yapıyorsa bu kolay bir şey değildir. İnsanlar Kocaelispor'u seviyor ve sahip çıkıyor. Bu statta da maç izlemek yıllardır büyük bir keyifti. Gelecek sezon yeni stada geçiliyor ancak bakalım İsmetpaşa'nın o havasını orada görebilecek miyiz? Ben orada da maç izlemeye devam edeceğim.
Maç stada veda nedeniyle duygusaldı. Tribünler zaman zaman oldukça iyi olsa da genel anlamda iyi değildi. Çünkü Kocaelispor tribün grubu Hodrimeydan artık tribünlerde yok. Sezon içinde yaşanan talihsiz olaydan sonra aldıkları karardan dolayı artık tribünde yoklar. Bu karar bozulur mu? Bozulursa ne zaman bozulur? Bilinmiyor. Hodrimeydan olmadığı zaman da tribünler iyi olmuyor. Yeni statta nasıl olacak göreceğiz.
Maç sonrası insanların hatıra olması nedeniyle koltukları sökmesi gayet mantıklıydı. Polisler de bu anları sadece izlediler, taraftara saygı gösterdiler.
Pazartesi günü 16:00'da Ankara Demirspor-Kocaelispor maçı Kocaelispor için oldukça önemli. Yeni statta nasıl bir atmosfer olacağını belli edecek maç. 2.lig demek daha konsantre bir şehir demek, daha dolu stat demek, Süper Lig'e iyice yaklaşmak demek.
İsmetpaşa da, Kocaelispor da özeldir. İsmetpaşa şimdilik mazide kaldı ancak Kocaelispor şehirle beraber yürümeye devam edecek. Biz de yanında olmaya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder