Fenerbahçe-Torku Konyaspor maçına giderken aslında çok büyük beklenti içinde değildim. Normalde erken saatte işten ayrılır, maç önünü yaşamak için erkenden Kadıköy'de olurum. Ama bu kez öyle olmadı, gayet normal bir saatte İzmitten çıkıp maça 1.5 saat kala Kadıköy'de oldum.
Yoğurtçu Parkı havasını soluduktan sonra hemen Okul Açık tribünündeki yerimizi aldık.
Gündüz twitter'dan da yazdım. Hayalimdeki Fenerbahçe bütün maçlarını tamamen dolu tribünler önünde oynuyor. Ama sanırım biz hayatımızın sonuna kadar böyle bir şey göremeyeceğiz. Fenerbahçe taraftarlarının da çoğu maç seçiyor. Bu normal diyenler var ancak bana hiç normal gelmiyor. Her maç stat tamamen dolmalı. Tabii bunun yanında bilet fiyatları gerçeği de var. İlk maç 3-0'lık sonuçtan sonra 50 TL'ye bilet satarsan o biletler bitmez. İnsanlar zaten elenmemizin mucize olduğu maça gelmez, para verme hakkını bir sonraki maça saklar. Belki de yanılıyorum. Bir gün o statta her maçın tamamen dolduğunu göreceğiz.
İlk yarısı acayip sıkıcı maçın 2.yarısı biraz daha iyiydi. Fernandao'un golleriyle 2-0 kazandık ve toplamda 5-0 ile finale yükseldik.
Volkan Şen her geçen gün büyüyor. Adam gözümüzün önünde takımın yıldızı durumuna geldi.
Mücadele ile ilgili başka diyecek bir şey yok.
Konyaspor bize karşı değil, herhangi bir takıma karşı 3-0'ı çeviremez. Hücum bakımından baya kısıtlı kadro. Ligin vasatlığından dolayı iyi savunmayla beraber kendilerine 3.sırada yer buldular.
Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu Stadyumunun ciddi yenilenme ihtiyacı yaklaşıyor. Buna dün gece bir kez daha karar verdim. Bununla ilgili belki başka zaman bir yazı yazarım.
90 dakikadan çok sonrasında bana göre Fenerbahçe tarihinin gelmiş geçmiş en büyük isimlerinden Tuncay Şanlı'yı görmek, konuşmak, fotoğraf çekilmek günün en büyük olayıydı. Açıkcası çok mutlu oldum. İzlemek büyük keyifti.
15:30'da İzmitte başlayan yolculuk 23:15'de sona erdi.
Artık Kadıköy'de son maça geldik. 15 Mayıs Pazar Gençlerbirliği maçı takıma teşekkür maçı olmalı.
Fenerbahçe ile yaşamaya devam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder