Ve sonunda bitti . 2,1 gün süren yarış sona erdi . Yarış heyecanı cuma günü akşam 20:00'da başladı . Gidip yarış hakkında bilgi aldık . Cumartesi günü ise saat sabah 7'de İnterksde olmamız istenmişti ve oraya gitmemizle beraber bu sefer geçen senelere göre gayet seriydi işler . Hemen gittikten sonra etaptaki yerimizi almak için İnterteksden hareket ettik . Gidip Çenedağ etebındaki yerlerimiz için önce malzeme , kumanya , telsiz dağıtımı yapıldı ve saat 8:30 itabari ile yerlerimizi almıştık . Diğer sektörlerin yerlerine göre bizim yerimiz hem güzeldi , hemde Ceyhunla beraber aynı yerde inmiştik . Yani diğer tek inen insanlara göre gayet iyi bir durumdaydık . Yarış boyunca kaza olur falan dedik burada ama hiçbir olay olmadı çok sakin bir yarış geçirdik . Ve canımız sıkıldı . Dağa yazdığım GFB ve Genç Fenerbahçeliler bu can sıkıntısının boyutlarını gösteriyor ( Fotoğraflar bir sonraki postta gelicek ) . Çekirdek , Gazete , Dergi , Kitap gibi şeyler vakit geçirmemize neden olan etkenler olmuştu . İşte cumartesi günü böyle geçmişti . Yalnız etaptan bizi toplayana kadar adeta donumuşuk soğuktan . Neyse akşam 17:30 gibi etaptan şehire inmiştik . Yaşasın medeniyet . Cumartesi gecesi tüm görevliler Kozluca otelde kalacaklardı ancak biz kalmayı tercih etmedik ve evlerimize gittik . Pazar sabahı ise saat sabah 6'da Kozluca otelin önünde olmamız istendi ve o saatte ordaydık . Yani sabah 5:30da kalktık . Belkide hayatımda ender anlardan biriydi . Servislerle beraber interteks fuar alanına gittik . Oradan ise saat 7:30 civarı bugünkü etabımız için yerlerimizi almak üzere hareket ettik . Ama yol bitmek bilmedi bariz 2 bin metredeydi yarış . Yuvacık barajının yanından yanından derken Bursaya geldik zannettik bir an . Abartmıyorum İzmitten en az 30 km . Neyse 9 , 9:30 gibi etaptaki yerlerimizi alıyorduk ama adeta in cin top oynayan en yakın ev 10 km olan bir yerde bu sefer tek tek iniyorduk . Ve bunun yanında ineceğimiz yerde oturcak yer bile yoktu . Neyse öyle derken Sektör 62 de ben , Sektör 63'te Ceyhun indik . Diğer sektör aralarına göre yerimiz yakındı birbirimize diyebiliriz . Neyse oturcak yer olmadığı için Ceyhunun yanına gittim onun yeri benim yere göre 5 yıldızlı otel gibiydi . Oradan bir teneke alarak benim sektöre götürdüm ve bütün gün teneke üzerine oturdum . David Beckham kitabını bitirdim . Yarış sakin gibiydi yine en azından bizim olduğumuz yerde ancak artık son 4 araç kala 38 numaralı aracın bizim sektörlerin arasında kaybolmasıyla biraz hareketli anlar yaşadık ve en sonunda aracı sektör 61 ile sektör 62 arasında dereye 20 metre uçmuş şekilde bulduk . Pilotun bi bizi bulamadınız yaaa lafı ise gayet güzeldi . Genelde sinirli oluyorlar çünkü pilotlar . Neyse o aracıda bulup ortaya çıkardıktan sonra yarış sona ermişti . Saat 5'ti ve hava inanılmaz karanlık ve soğuktu . Zaten hava 3te karardı . Düşünün nasıl bir yerdeyiz . İn cin top oynuyordu . Geçen köylüler ayı, kurt , domuz uyarıları yapıyorlardı . Bugün aklımda kalan en güzel şey ise Ceyhunla beraber Sarı Lacivert Şampiyon Fener yapmamız oldu . Ve bariz aramız 500 metre ve ağaçlardan gökyüzünü bile göremediğim şekilde bir yerdeyiz . Düşünün nasıl bağırdığımızı . Gerçekten inanılmadı bariz statta gibi bağrıyordum bana diğer lacivert sesi 15-20 sn sonra geliyordu . Çok eğlenmiştik . Ve akşam 5:30 gibi servis bizi toplamıştı ve artık geri dönüyorduk . Saat 19:00 itbari ile İzmitteydik . İşte bir yarış daha böyle bitiyordu . Diğer yarışlarda görüşmek üzere . Fotoğraflar bir sonraki postta .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder