Hayatımda siyasete hep uzak durdum, arada baksam da, izlesem de genel olarak yorum yapmaktan, görüş bildirmekten kaçındım. Siyaseti siyasetçiler yapsın derdim, ülke meselelerine kafa yormaz, açıkcası takmazdım, sessiz kalmaya alışmıştık. Ama Recep Tayyip Erdoğan bizi ayağa kaldırdı, bu yüzden kendisine teşekkür ediyorum.
Gezi Parkı'nın yıkılacak olması, Topçu Kışlası, Avm, Opera Binası, Cami - sürekli değişiyor - yapılacak olması sonucu başlayan eylemin giderek şiddetini arttırdığı günlerde, polisin tutumu, Recep Tayyip Erdoğan'ın % 50'ye yani kendisine oy vermeyenlere bakışı, küçümsemesi, görmemesi, takmaması, fikirlerine saygı göstermemesi gibi sebeplerden dolayı ülke iyice ayağa kalktı.
Yılların getirdiği '' Diktatörlük '' yönetimi artık insanları dayanılmaz duruma getirmiştir ve benim gibi apolitik - doğru mu kullanıyorum bilmiyorum - insanları sokağa dökmüştür, ülke siyasetinin içine sokmuştur, artık hepimiz olaylara çok başka bakıyoruz.
Sabahları işe gider, Ntv Spor'u açardık, transfer var mı? Spor dünyasında neler oldu diyorduk, bugün Halk Tv'yi açıyoruz, Ulusal Tv'yi açıyoruz, olaylar bitti mi? Nerede neler yapılıyor diyoruz. Eskiden internet sitelerinde sadece spor bölümlerine bakar çıkardık, şimdi sabah ilk olarak haber sitelerini açıyoruz, insanların neler yaşadığını görmek istiyoruz, iş yerinde siyaset konuşuyoruz, arkadaşlarımızla yaşanan süreci tartışıyoruz.
Sevdiğimiz, önemsediğimiz arkadaşlarımız Taksim'de polisle çarpışıyor, merak ediyoruz, arayıp soruyoruz, bakıyoruz iyiler mi diye? Biz uzakta olduğumuz için burada sokağa döküyoruz, gidiyoruz Cumhuriyet Parkı'na '' Hükümet İstifa '' diye bağırıyoruz, hayatımızda ilk defa, benim gibi onlarca insan, sokakta ne yapılır bilmiyor, gaz atılınca nereye kaçacağını şaşırıyor, korkuyor, evet korkuyor, çok doğal...
Ama en önemli kazanım, korkuyoruz belki ama umutluyuz, bizim gibi düşünen insanların olduğunu biliyor, birbirimizden kuvvet alıyor, bir şeyleri değiştirebileceğimizi görüyoruz, yıllarca sessiz kalmanın da etkisiyle çok daha güçlü şekilde bağırıyoruz, '' Her yer Taksim, her yer Direniş '' diyoruz, hayatımızda yapmadığımız şeyler yapıyoruz, sokağa çıkıyoruz.
Gece uyumaktan çekiniyoruz, vicdan azabı çekiyoruz, arkadaşlarımız zor şartlardayken uyumak bile istemiyoruz, uyumaktan utanıyoruz, sessiz kalmaktan utanıyoruz, insanların görüşlerine saygı göstermeyen siyasetçiler karşısında bir şeyler yapmak istiyoruz.
Sonuç olarak kimine göre Gezi Parkı meselesi kimine göre ülke meselesi, artık uyandık, artık başka düşünüyoruz, bağırmaktan, bir şeyleri eleştirmekten ve en önemlisi sokağa çıkmaktan korkmuyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder