2024 yılı kitap okuma açısından çok iyi geçmedi ve yılı toplam 13 kitap okuyarak tamamladım. 2025 yılını ise hem daha iyi anlayarak hem daha çok kitap okuyarak ve bir de okuduğum kitapları buraya yazarak geçireceğim. 2025'in kişisel hedeflerinden.
Yeni yıla ilk olarak şu hayatta en çok sevdiğim yazarlardan birisi olan Ahmet Ümit'in son kitabı ''Yırtıcı Kuşlar Zamanı'' kitabını okuyarak başladım. Elbette Ahmet Ümit okuması hem çok rahat, hem çok keyifli isimlerden birisi. Başladığım kitabı hiç durmadan bitirebileceğim isimlerden. Hayatta kitap imzalatmak için uzun süre kuyrukta beklediğim tek isim.
Yırtıcı Kuşlar Zamanı da kapakta gördüğünüz gibi ''Bir Başkomser Nevzat Kitabı''.
''Bir kere sınırı aşan için artık sınır yoktur.''
Ali'nin telefonu ve Ağva yakınlarında bir köyde oluşan heyelan sonucu yola saçılan bir iskeleti haber vermesiyle başlıyordu kitap. Ardından yine onlarca, yüzlerce heyecanlı sayfa. Heyecan diyorum çünkü her aşamada bizleri daha büyük bir bilinmeze götüren bir kitaptı. Bazıları bu tarz polisiye kitapları okuduğu zaman ''Hemen anladım katilin kim olduğunu'' gibi cümleler kursa da ben bu kitabın bunu gösterdiğini düşünmüyorum. Belli sayfaya gelene kadar olayın kimin tarafından yapıldığını bilmiyordum.
Ali'nin telefonu ve Ağva yakınlarında bir köyde oluşan heyelan sonucu yola saçılan bir iskeleti haber vermesiyle başlıyordu kitap. Ardından yine onlarca, yüzlerce heyecanlı sayfa. Heyecan diyorum çünkü her aşamada bizleri daha büyük bir bilinmeze götüren bir kitaptı. Bazıları bu tarz polisiye kitapları okuduğu zaman ''Hemen anladım katilin kim olduğunu'' gibi cümleler kursa da ben bu kitabın bunu gösterdiğini düşünmüyorum. Belli sayfaya gelene kadar olayın kimin tarafından yapıldığını bilmiyordum.
Yine klasik bir Ahmet Ümit kitabında olduğu gibi yine oldukça çok ülke gündemiyle alakalı paragraflar, ülkede son yıllarda yaşanan toplumsal cinayetlerin yer aldığı, hükümet eleştirisi yapılan, emniyetin içindeki sorunları gösteren, eski içişleri bakanıyla ilgili cesur cümleler bu kitapta da bol bol yer alıyordu.
Ahmet Ümit kitabı okuyunca karakterleri çok merak ediyorum. Acaba Ali ile Zeynep nasıl bir çiftti? Tipleri nasıldı? Evgenia'nın mekanı nasıldı? Azez nasıl bir çocuktu? İlhami nasıl biriydi? Sabri nasıl biriydi? Kitaba öyle giriyorum ki bu isimlerin tamamını merak içerisinde kalıyorum.
Yıllar önce Ahmet Ümit'e Tatavla'nın neresi olduğunu sormuştum. O da bana Twitter'dan Kurtuluş'taki Despina Meyhanesi olduğunu söylemişti. Keşke bu isimlerle orada bir masada oturup bu kitabı konuşma şansı bulsaydım.
Kitapla ilgili tek eleştirim bazı anlar heyecanla olayı anlatırken fazla dış detay vermesi ve bu detayların bizi o heyecandan uzaklaştırması oluyor.
Sonuç olarak her zaman olduğu gibi 447 sayfalık Ahmet Ümit kitabını yine oldukça hızlı şekilde ve keyif alarak bitirdim. 2025'e iyi bir kitapla başladım. Ahmet Ümit bu ülke için oldukça değerli bir isimdir. Umarım uzun yıllar okumaya devam ederiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder